عفونت‌های واژینال یکی از مشکلات شایع در میان زنان هستند که به دلایل مختلفی از جمله تغییرات هورمونی، بهداشت نامناسب، یا عوامل خارجی ایجاد می‌شوند.

عفونت‌های شایع واژینال

عفونت قارچی (کاندیدیازیس واژینال): خارش شدید، ترشحات سفید و غلیظ شبیه به پنیر، سوزش هنگام ادرار یا رابطه جنسی.

واژینوز باکتریایی  : (BV) ترشحات خاکستری یا سفید، بوی ماهی‌مانند به‌ویژه بعد از رابطه جنسی، خارش ملایم.

عفونت تریکومونایی (تریکومونیازیس): ترشحات سبز یا زرد رنگ، بوی بد، خارش، و التهاب.

التهاب واژن غیرعفونی ناشی از عوامل شیمیایی یا حساسیت به محصولات بهداشتی مانند صابون‌ها یا کاندوم: خارش، قرمزی، و سوزش بدون ترشح غیرطبیعی.

برای تشخیص دقیق عفونت، پزشک ممکن است از معاینه فیزیکی ،نمونه‌برداری از ترشحات برای تعیین نوع عفونت (قارچی، باکتریایی یا انگلی)و آزمایشات ادراربرای رد سایر مشکلات مرتبط استفاده نماید .

درمان عفونت‌های واژینال

عفونت قارچی: کرم‌ها یا شیاف‌های ضدقارچ (کلوتریمازول، میکونازول).داروهای خوراکی مانند فلوکونازول.

واژینوز باکتریایی: آنتی‌بیوتیک خوراکی یا موضعی (مترونیدازول یا کلیندامایسین).

تریکومونیازیس: مترونیدازول یا تینیدازول خوراکی.

درمان‌های خانگی:

ماست پروبیوتیک: مصرف یا استفاده موضعی برای بازگرداندن تعادل باکتریایی.

روغن نارگیل: خاصیت ضدقارچی طبیعی دارد.

سرکه سیب: برای شستشو (به مقدار کم و با آب مخلوط).

شستن ناحیه تناسلی با آب گرم و شوینده‌های غیرمعطر.

استفاده از لباس زیر نخی و اجتناب از لباس‌های تنگ.

پرهیز از دوش‌های واژینال و اسپری‌های معطر.

دکتر پرشنگ ناظمی – متخصص بیماری های عفونی و گرمسیری